تصویر زمینه عکس یک کهکشان است که نسبت به دید ما از بغل دیده میشود؛
به همین خاطر به صورت یک خط پر حجم و روشن در تلسکوپ های آماتوری رصد می شود.
از این دنیا چیزی نمیخواهم جز یک آسمان تاریک؛ یک تلسکوپ؛ یک چادر و یک ماشین.
همین.
البته الان دلم داره فریاد میزنه که چرا منو یادت رفت؛ برای اینکه دلم نشکنه و لیست هم تکمیل بشه؛
داخل پرانتز (و یه همدم) .
عکسی نگاتیوی از ماه با دوربین موبایل از پشت لنز ۲۵ میلی متر تلسکوپ نیوتنی ۱۰اینچ
کار دوست خوبم علی که نجوم رو همیشه با هنر در هم می آمیزه.
خوشه ی ستاره ای پروین که به نام های ثریا یا هفت خواهران نیز مشهور است.
این خوشه در فاصله ۳۹۰سال نوری از ما قرار دارد یعنی نوری که مثلا امشب از این خوشه به چشم ما می رسد برای ۳۹۰ سال پیش است که از سطح ستاره های خوشه شروع به تابش کرده.
چشم هاتونو ببندید کودکی درونتون رو زنده کنید تصور کنید در فضای بیکران معلق هستید هیچ کسی اطراف شما نیست و تنها چیزی که وجود داره سکوته؛
نه زمینی هست که روش پا بذارید نه دیواری که بهش تکیه بدید نه دست آویزی که اونو بگیرید؛
اگر واقعا خوب حس گرفته باشید یه چیزی به سراغ تون میاد؛ یه حسی تو مایه های ترس.
خدایا... ممنونم که منو روی زمین و در کنار خانواده و دوستانم قرار دادی.
فرهنگ نامه ی نجوم و فضا
مترجم: شادی حامدی آزاد
سرویراستار علمی: بابک امین تفرشی
انتشارات نشر طلایی
این کتاب بی تعارف واقعا کتاب جالبیه؛ از بین چهل پنجاه تا کتاب نجومی که خوندم؛ این کتاب قشنگترین، پرعکس ترین، قابل فهم ترین، جامع ترین، پرمحتواترین و به تبع آن از نظر مالی گرانترین و از لحاظ وزنی سنگینترین کتابی بوده که من خوندم.
چون سال چاپش برای دو سه سال پیشه قیمتش توی بازار همچنان ۲۵هزارتومانه وگرنه به قیمت روزِ؛ بالای ۷۰ الی ۸۰ هزارتومان میشه.
این کتاب ۳۲۰صفحه گلاسه داره و مطالب اون درباره نجوم و فضاست.
من به اندازه خودم از خانم شادی حامدی آزاد و آقای بابک امین تفرشی و دیگر دوستان تهیه کننده به خاطر چاپ این کتاب ارزشمند نهایت سپاسگزاری را دارم.
سیاره زحل در این شبها در بهترین حالت رصدی قرار دارد چون در کمترین فاصله از زمین قرار گرفته است.
شما سیاره زحل را در یک تلسکوپ معمولی اینطور می بینید.
عکس با دوربین موبایل از پشت لنز 9میلی متر تلسکوپ 10اینچ نیوتنی در پشت بام خانه مان.
آسمان بالای سر ما پر است از اجرام آسمانی مختلف؛
سحابی ها، کهکشانها، خوشه های ستاره ای و ... اجرامی هستند که به دلیل نور ضعیفشان فقط در آسمانی تاریک در چشمان ما خودنمایی میکنند.
برای دیدن این اجرام، چشم انسان باید به تاریکی عادت کرده باشد تا مردمک چشم، گشاد شده و ضعیفترین نور اجرام را هم جمع آوری کند.
در شبهای تاریک چنانچه از نور سفید استفاده کنیم، مردمک چشم به حالت طبیعی برگشته و حساسیت خود را از دست میدهد و باید باز مدتی در تاریکی باشیم تا دوباره چشم به تاریکی عادت کند؛ لذا در شبهای رصدی باید از نور ضعیف قرمز استفاده کنیم تا کمترین تاثیر را بر چشمی که به تاریکی عادت کرده بگذارد.
فیلم گرفت خورشید در استرالیا
عکاس: Alex Cherney
برگرفته از سایت twanight.org
با حجم ۵.۵ مگابایت