سطح مشتری را کمربندهایی از ابرهای رنگی با رنگ های متفاوت فرا گرفته
به همین خاطر گاه آن را سیاره ی راه راه نیز می نامند.
نقطه دایره ای مشکی در تصویر؛ سایه ی یکی از قمرهای مشتری ست که بر سطح سیاره افتاده
درست مثل کسوف که سایه ی ماه بر روی زمین ما افتد.
بعد از یک شب رصدی بیدار بودن اونم توی زمستون؛ خوابیدن توی یه کیسه خواب گرم واقعا می چسبه
... اینجا مقبره ی شیخ علاء الدوله ـ یکی از محل های رصدی ...
خوشه ی کروی ستاره ای
حجم عظیم کروی شکل حاصل تجمع میلیونی ستاره ها به قطر ۱۰۰ تا ۱۵۰سال نوری.
در این حجم فشرده ی ستاره ای؛ تمامی این ستارگان حرکت میکنند اما به یکدیگر برخورد نمیکنند.
مثل توپ هایی که بین شان فنر وجود دارد حرکت یکی باعث حرکت دیگری میشود اما به یکدیگر برخورد نمیکنند.
درست مثل ماه که به دور زمین میگردد؛ جفت ستاره های بسیاری در آسمان وجود دارند که به دور یکدیگر (به دور مرکز جرم خود) میگردند. به این جفت ستاره که ما معمولا آنها را به صورت یک تک ستاره در آسمان می بینیم؛ ستاره دوتایی میگوییم.
تصویر بالا؛ ستاره نام آشنای شباهنگ (Sirius) است؛
همان طور که در تصویر می بینید این ستاره یک ستاره ی دوتایی ست که ستاره کوچکتر (sirius B) هر ۵۰ سال یک بار به دور ستاره بزرگتر (sirius A) میگردد.
توضیحی بیشتر درباره مرکز جرم:
مرکز جرم نقطه تعادل مشترکی ست بین دو جرم؛
فرض کنید میخواهید یک قاشق را با سر انگشت اشاره خود معلق نگه دارید؛ تنها یک نقطه بین دسته و سر قاشق وجود دارد که اگر فقط انگشتتان زیر آن نقطه باشد قاشق روی انگشت شما متعادل خواهد ماند. به آن نقطه مرکز ثقل یا مرکز جرم قاشق میگویند
(البته در همه جا مرکز ثقل؛ مرکز جرم نیست)
به عنوان مثال سیستم ماه و زمین را در نظر بگیرید؛ اینکه بگوییم ماه به دور زمین می گردد صحیح نیست بلکه ماه و زمین به دور مرکز جرم مشترکشان میگردند؛ اما چون جرم زمین بیشتر از ماه است نقطه مرکز جرم در داخل زمین قرار میگیرد لذا میگوییم ماه به دور زمین میگردد.
ستاره های دوتایی نیز به دور مرکز جرم مشترک خود میگردند که این نقطه ممکن است درون ستاره پرجرم تر قرار گیرد مثل سیستم ماه و زمین. یا ممکن است بین دوستاره قرار گیرد.
تندیس نهمین ماراتن کشوری مسیه در دستان یکی از برندگان این مسابقه ی رصدی؛
یعنی در دستان من
تصور کنید در جایی هستید که در طول روز خورشید هیچوقت غروب نمیکنه؟
وای ... برای یک منجم که جونش به آسمان شب وابسته ست، این تصور مساوی ست با یک کابوس.