آسمان زنده است ...

آسمان زنده است ...

( نجوم به روایت تصویر )
آسمان زنده است ...

آسمان زنده است ...

( نجوم به روایت تصویر )

رفاه دست های تو شنیده ام به تازگی / برای جذب مشتری بغل ارائه میکند ...

40dar150_va_man 

دوربین ۴۰ در ۱۵۰ ؛ دوربینی با بزرگنمایی ۴۰ برابر و اندازه عدسی ورودی ۱۵۰میلی متر. 

این دوربین از اون ابزارهاییه که خیلی دوستش دارم.

.   

۱. وجود عدسی یعنی کنتراست تصویر بالا؛ 

۲. دهانه ی بزرگتر یعنی جمع آوری نور بیشتر؛ 

۳. بزرگنمایی کمتر (نسبت به تلسکوپ) یعنی جون میده برای رویت هلال ... 

سه عامل بالا مهمترین علت ها هستند تا در جستجوی هلال به جای تلسکوپ از دوربین دوچشمی استفاده کنیم. 

رویت هلال ماه رمضان ۱۴۳۴ ه.ق 

منطقه پیغمبران؛ ۱۸کیلومتری شمال شرق سمنان. 

منجمان پرشور ...

delazion_92_11_27 

از سر شب تا خود صبح حتی یه دقیقه هم باد قطع نشد؛ 

حلق و دهان و چشم و بینی و مجاری تنفسی و مجاری گوارشی مون پر شد از شن و ماسه و خاک و خاشاک و رمل و گرد و خاک؛ 

قرار نبود باد باشه ولی شد دیگه... تا دلتون بخواد فقط خاک خوردیم؛ 

قیافه های در هم ریخته بعد از یک شب بیداری و دست و پا زدن توی شن و ماسه کویر دیدنی شده.

به دنبال هلال باریک اول ماه ...

apo120mm_poshtebam_92_11_27 

 فیلم حرکت تلسکوپ شکستی آپوکرومات ۱۲۰ میلی متر و مقر ان ای کیو ۶؛

به دنبال هلال باریک اول ماه در پشت بام خانه ی مان.

 دقایقی بعد از اذان ظهر؛ هنگامی که ماه در نصف النهار محلی قرار میگیرد فرصت مناسبی ست برای شکار هلال اول ماه که چون نزدیک خورشید است به سختی رویت می شود. 

نصف النهار محلی نیم دایره ای فرضی است که از شمال جغرافیایی محل رصدگر شروع؛ از بالای سر رصدگر گذشته و دقیقا به جنوب جغرافیایی رصدگر ختم میشود.

۳۰ ثانیه لطفا ...

30sanieh_lotfan 

بعد از شام، بچه ها از چادر اومدن بیرون؛ سریع دوربین آماده کردم و گفتم: ۳۰ ثانیه لطفا بی حرکت...  

هر کسی که مشغول کاری بود در همان حال ایستاد...

عکس خراب شد البته؛ هم نور کم بود؛ همه ستاره ها فوکوس نبودند؛ ولی این خاطراته که می مونه. 

.  

یک شب رصدی در کویر جنوب سمنان 

منجمان جوان در کنار چادر و البته بنده پشت دوربین عکاسی.  

 

اولین های من ...

sahabie_jabbar 

سحابی با شکوه جبار؛ 

این اولین عکس نگاتیوی منه که از یک جرم عمیق آسمان گرفتم؛ 

این عکس با دوربین آنالوگ (فیلم خور) یاشیکا با فیلم حساسیت ۲۰۰ و با اتصال به تلسکوپ آپو ۱۰۰میلی متر و مقر ای کیو ۵ به مدت ۱۳دقیقه در پاییز سال ۸۸ گرفته شده؛  

تکون خوردن تلسکوپ بخاطر بادی که اون شب می وزید عکسو خراب کرده و باعث شده ستاره ها و سحابی جبار در فیلم فوکوس نباشند و به خوبی ثبت نشند.  

سحابی جبار ابر بسیار داغی از جنس هلیوم و هیدروژنه که محل تولد ستارگان بیشماریست.

محل عکاسی منطقه رصدی علافه؛ همون شبی که اولین بار به اونجا رفتیم؛ 

(توضیحی از آن شب را در این پست میتوانید ببینید.)  

 

آسمان بالای سر ما ...

shekarchi_torgheh 

صورت فلکی جبار یا شکارچی یا به قول نظامی ها بادبادک بر فراز کوه؛ 

ستاره آلفا جبار (ستاره زرد رنگ) نامزد یک انفجار ابرنواختری ست؛ این ستاره اواخر عمر خود را سپری میکند و هر لحظه ممکن است با انفجاری مهیب به یک ابرنواختر تبدیل شود.

(این عکس برای من نیست؛ فکر کنم از سایت طرقه گرفتمش)

ممنونم اگر نروی... (این پست نجومی نیست)

gonjeshgha_92_11_20 

سال هاست که گنجشک های زیادی روی درخت حیاط خونه مون میشینه؛  

نمیدونم چه سریّه ولی انگار این گنجشکها جز درخت حیاط خونه ی ما درخت دیگه ای رو نمیشناسند.

گاهی وقت ها تعدادشون به عدد باورنکردنی ۲۰۰ تا ۳۰۰ گنجشک میرسه و صدای جیک جیک دسته جمعی شون واقعا کلافه میکنه ما رو... مخصوصا ظهر هایی که میخواییم بخوابیم... 

خونه ی ما حدود ۵۰متر داخل کوچه ست؛ بعضی موقع ها وقتی از سر کوچه وارد کوچه میشم از اون فاصله؛ صدای ممتد جیک جیک شون رو از حیاط خونه مون میشنوم... 

انگار مجلس های دسته جمعی شون روی درخت حیاط خونه ما برگزار میشه... 

از این بابت خوشحالم... اما یه چیزی همیشه منو ناراحت میکنه؛ 

هر وقت میام توی حیاط؛ جیک جیک پر سر و صداشون یه دفعه قطع میشه و خیلی هاشون هم پرواز میکنند میرند روی سیم های برق یا درخت های اطراف... 

از اینکه از من میترسن و ازم فرار میکنند خوشحال نیستم؛ آخه من که کاری باهاشون ندارم؛ 

نمیدونم چه جوری بهشون بگم که دوستشون دارم و هیچوقت بهشون آزاری نمیرسونم؛ 

گاهی وقتا شده برای اینکه آرامششونو به هم نزنم ساعت ها نمیرم توی حیاط ...   

  

بعضی موقع ها هم مثل این بچه های سه چهار ساله؛ توی دلم آرزوهای محال میکنم مثلا آرزو میکنم: یعنی میشه روزی بیاد که گنجشک ها و همه حیوانات؛ از کنار ما بودن احساس آرامش کنند و از ما فرار نکنند...؟ 

عکس: گنجشکهای روی درخت حیاط خانه ما در یک روز سرد و ابری... 

+ به ضمیمه ی صدای گنجشک ها (همین امروز بعدازظهر ساعت حدود۱۴)  

 

آسمان خانه ی ما (۸) ...

khorshid_92_11_17 

لکه های خورشیدی (لکه های تیره روی سطح خورشید)؛ پیوسته بر سطح خورشید ظاهر میشوند؛ 

ابعاد آنها متفاوت است؛ از لکه های کوچک که قطرشان کمتر از ۱۰۰۰کیلومتر است گرفته تا گروه لکه ها که گاه تا ۱۰۰هزار کیلومتر یعنی ۸برابر قطر زمین؛ بر سطح خورشید پدیدار می شوند.  

عمر این لکه ها ممکن است از چند ساعت تا چند هفته باشد. 

عکسی از قرص خورشید با فیلتر شیشه ای 

عکس با دوربین کانن ۶۰دی با اتصال به تلسکوپ آپوکرومات ۱۲۰میلی متر  

آسمان دیروز صبح؛ ساعت حدود ۱۴؛ پشت بام خانه ی مان. 

 

lakkeyekhorshidi_92_11_17 

ساختار لکه های خورشیدی 

خورشید یک گوی تشکیل شده از گاز داغ است؛ مواد؛ طی یک جریان همرفتی از داخل به بیرون خورشید و بلعکس در حال حرکت اند؛ 

لکه های خورشیدی حفره هایی با عمق کم در سطح خورشید اند که در آن جا تجمع میدان های مغناطیسی قوی؛ جلوی جریان های همرفتی را گرفته و نمی گذارد گاز داغ از زیر به روی سطح برسد؛ 

نتیجه این میشود که گاز داغی که روی سطح آمده در این حفره های کوچک ایجاد شده؛ ثابت میماند دمای آن پایین آمده و نسبت به اطراف خود سردتر میشود... 

دمای متوسط سطح خورشید ۵۵۰۰درجه ی سانتیگراد است اما لکه های خورشیدی حدود ۱۵۰۰درجه ی سانتیگراد از سایر بخش های سطح خورشید خنک تر اند و فقط به این سبب که اطرافشان بسیار درخشان و داغ تر است؛ تیره به نظر میرسند؛ 

اگر لکه ها را به تنهایی می دیدیم سرخ درخشان بودند.

 . 

اگر طی روزهای متوالی خورشید را رصد کنید متوجه چند نکته می شوید: 

اول آنکه لکه ها به صورت جفت پدیدار میشوند؛ 

دوم آنکه نیم سایه ای اطراف لکه سیاه تشکیل می شود؛ 

سوم آنکه لکه ها فقط در نواحی خاصی از خورشید بوجود می آیند؛ 

چهارم آنکه بعضی موقع ها لکه های خورشید پر تعدادند اما بعضی موقع ها تعدادشان کم است. 

پنجم آنکه از جابه جایی لکه ها روی سطح خورشید طی روزهای متوالی متوجه چرخش خورشید می شویم؛ 

(تعداد نکات خیلی بیشتر از این هاست...)  

انشاا... همیشه مثل خورشید پایدار و پر انرژی باشید. 

 

آسمان خانه ی ما (۷) ...

apo_va_mah_92_11_17 

ماه و تلسکوپ آپو کرومات ۱۲۰میلی متر   

پشت بام خانه ی ما 

 

mah_92_11_17 

ماه از منظر تلسکوپ آپو کرومات ۱۲۰میلی متر 

امروز بعداز ظهر حدود ساعت ۱۵  

عکس با دوربین ۶۰دی

هر که بامش بیش برفش بیشتر ...

hamle_telescop_ha 

تاحالا بیش از ۵۰ تور رصدی برگزار کردم ... 

توی همشون بهم خوش گذشته اما همیشه ضد حال؛ این حمل و نقل تلسکوپای سنگین و بزرگ بوده که همیشه خسته مون می کنه... 

بردنش به یه بدبختی؛ برپاکردنش به سختی؛ جمع کردنش همراه با خستگی یه شب رصدی؛ برگردوندنش هم که مصیبته؛  

و البته کمر دردی که همیشه بعد از برپایی یه رصد به سراغ من میاد ...  

عینک من هم چه قدر به این منجم جوان (امیرحسین) میاد ...  

ضمنا اون کارتن قهوه ای با یکی از پایه ها برای تلسکوپ شخصی بنده ست...