لکه های خورشیدی (لکه های تیره روی سطح خورشید)؛ پیوسته بر سطح خورشید ظاهر میشوند؛
ابعاد آنها متفاوت است؛ از لکه های کوچک که قطرشان کمتر از ۱۰۰۰کیلومتر است گرفته تا گروه لکه ها که گاه تا ۱۰۰هزار کیلومتر یعنی ۸برابر قطر زمین؛ بر سطح خورشید پدیدار می شوند.
عمر این لکه ها ممکن است از چند ساعت تا چند هفته باشد.
.
عکسی از قرص خورشید با فیلتر شیشه ای
عکس با دوربین کانن ۶۰دی با اتصال به تلسکوپ آپوکرومات ۱۲۰میلی متر
آسمان دیروز صبح؛ ساعت حدود ۱۴؛ پشت بام خانه ی مان.
.
.
.
.
ساختار لکه های خورشیدی
خورشید یک گوی تشکیل شده از گاز داغ است؛ مواد؛ طی یک جریان همرفتی از داخل به بیرون خورشید و بلعکس در حال حرکت اند؛
لکه های خورشیدی حفره هایی با عمق کم در سطح خورشید اند که در آن جا تجمع میدان های مغناطیسی قوی؛ جلوی جریان های همرفتی را گرفته و نمی گذارد گاز داغ از زیر به روی سطح برسد؛
نتیجه این میشود که گاز داغی که روی سطح آمده در این حفره های کوچک ایجاد شده؛ ثابت میماند دمای آن پایین آمده و نسبت به اطراف خود سردتر میشود...
دمای متوسط سطح خورشید ۵۵۰۰درجه ی سانتیگراد است اما لکه های خورشیدی حدود ۱۵۰۰درجه ی سانتیگراد از سایر بخش های سطح خورشید خنک تر اند و فقط به این سبب که اطرافشان بسیار درخشان و داغ تر است؛ تیره به نظر میرسند؛
اگر لکه ها را به تنهایی می دیدیم سرخ درخشان بودند.
.
اگر طی روزهای متوالی خورشید را رصد کنید متوجه چند نکته می شوید:
اول آنکه لکه ها به صورت جفت پدیدار میشوند؛
دوم آنکه نیم سایه ای اطراف لکه سیاه تشکیل می شود؛
سوم آنکه لکه ها فقط در نواحی خاصی از خورشید بوجود می آیند؛
چهارم آنکه بعضی موقع ها لکه های خورشید پر تعدادند اما بعضی موقع ها تعدادشان کم است.
پنجم آنکه از جابه جایی لکه ها روی سطح خورشید طی روزهای متوالی متوجه چرخش خورشید می شویم؛
(تعداد نکات خیلی بیشتر از این هاست...)
.
.
انشاا... همیشه مثل خورشید پایدار و پر انرژی باشید.
خیلی ممنوم بابتِ اطّلاعاتی که دادید.
استفاده کردیم.
شما هم همچون خورشید پایدار باشید.
خواهش میکنم...
همچنین.