اهله ی ماه

نیمی از کره ماه، مانند زمین، همواره به سمت خورشید و نیمی دیگر همیشه در تاریکی ست. 

با گردش ماه به دور زمین، آن چه از نیمه نور خورده ی ماه می بینیم تغییر حالت میدهد که به آن اهله ماه میگویند. 

اهله ماه چرخه کاملی را طی می کند: از ماه نو، زمانی که سمت تاریک ماه به سوی ماست و ما چیزی در آسمان نمی بینیم شروع می شود؛ مثلا شروع ماه رمضان.

کم کم هلال باریکی از ماه شکل می گیرد و معمولا حدود هفت روز بعد به شکل تربیع در می آید؛ یعنی زمانی که نصف ماه روشن است، طبق مثال یعنی شب هفت ماه رمضان. 

سپس کم کم ماه کامل میشود، ماه کامل زمانی اتفاق می افتد که سمت روشن ماه کاملا به سوی ماست معمولا شبهای 14ماه قمری. یعنی شب 14 ماه رمضان. 

به همین خاطر ماه شب 14 پرنور ترین حالت ماه است

طی شبهای بعد رفته رفته قسمت روشن ماه کمتر میشود تا زمانی که نصف ماه روشن می ماند یعنی تربیع دوم که معمولا شب های 21ماه قمری ست، یعنی شب 21 ماه رمضان. 

و دوباره از حالت تربیع کم کم به هلالی باریک تبدیل می شود تا دیگر در آسمان دیده نمیشود؛ 

حالا ماه نو بعدی شکل می گیرد و نوبت شروع ماه قمری بعدی ست یعنی شوال.

............................................ 

توی فارسی ما هم به ماه قمری میگیم ماه هم به ماه توی آسمون میگیم ماه. 

لذا توی نوشته بالا اینقدر کلمه ماه تکرار شد که خودم سرم گیج رفت چه برسه به شما...