درد و دل با آسمان ...

 

...                                                                                    

کو آن دو به دو بهم نشستن؟ / عهدی به هزار عهده بستن؟ 

کو آن به وصال امید دادن؟ /  سر بر خط خاضعی نهادن؟ 

و امروز به ترک عهد گفتن / رخ بی گنهی ز من نهفتن 

گیرم دلت از سر وفا رفت / آن دعوی دوستی کجا رفت؟

من با تو به کار جان فروشی / کار تو همه زبان فروشی

 من مهر ترا به جان خریده / تو مهر کسی دگر گزیده

 با یار نو آنچنان شدی شاد / کز یار قدیم ناوری یاد

گر با دگری شدی هم‌آغوش / آسوده مرا شدی فراموش 

شد در سر باغ تو جوانیم / عمرم همه رنج باغبانیم

بس رنج کشیده ام در این باغ / چون میوه رسید می‌خورد زاغ 

خرمای تو گرچه سازگار است /  با هر که به جز منست خار است

برداشتی اولم به یاری / بگذاشتی آخرم به خواری

آن روز که دل به تو سپردم / هرگز به تو این گمان نبردم 

کردی دل خود به دیگری گرم / وز دیده من نیامدت شرم؟

 ایام چه ها غم تو خوردم / از دوری تو چو شمع مردم  

با اینهمه رنج کز تو سنجم / رنجیده شوم گر از تو رنجم

با اینهمه جورها که رانی /  هم قوت جسم و قوت جانی  

از خوبی مثل تو چنین یار / دشوار توان برید دشوار 

با اسم تو می شوم هم آواز / تا عمر کجا عنان کشد باز...