وای چه عظمتی...

  

چند سالی بود میرفتیم رویت هلال؛ ولی هیچ یک از خانمهای انجمن نجوم رو نمیبردیم؛ 

اون سالی که من مسئول شدم دلم سوخت؛ گفتم خانمها هم دل دارند بگذار اونا رو هم ببریم.  

(البته نمیدونم چرا یه خورده از درون فمینیست هم هستم.)

بگذریم... 

بردیم خانمها رو ؛ ولی ای کاش نمیبردیم... میگید چرا؟ 

توی سالهای قبل همیشه هوا صاف بود ایندفعه هم سایت هواشناسی گفته بود هوا صافه 

ولی به محض اینکه خانمها پیاده شدند... رویت هلال که هیچ؛ خدارو شکر خودمون زنده موندیم.  

از فیلمش پیداست... 

والابوخودا...

من هم که به عمق فاجعه پی برده بودم فبل از رسیدن طوفان شن؛ همش در حال دویدن و جمع کردن تلسکوپها بودم ولی بقیه انگار نه انگار. 

انگار داشت بهشون خوش میگذشت...

. 

. 

اینجا۸۰کیلومتری جنوب سمنان یا به عبارتی ۵کیلومتری سازمان هوافضاست؛ 

همون جایی که ماهواره امید پرتاب شد. 

ببینید این اتفاق بی نظیر رو... 

با حجم ۷مگابایت.